Potrebno je poboljšati status biološke raznolikosti očuvanjem ekosistema, vrsta i genetičke raznolikosti, te jačati opće koristi od biološke raznolikosti i ekosistemskih servisa pri čemu je potrebno napraviti inventuru ekosistema i tipova staništa i identificirati ugrožene vrste. Od ključne je važnosti uključivanje mjera očuvanja prirode i biodiverziteta u politike drugih resora (poljoprivreda, šumarstvo, energetika, transport i sl.) i usaglašavanje politika sa EU Strategijom biodiverziteta 2030 i EU strategijom šumarstva. U tom smislu bi trebalo razviti Akcioni plan biodiverzita i učestvovati u regionalnim inicijativama i razmjeni znanja sa EU istraživačkim centrima.

Također, treba unaprijediti i postojeće baze podataka i istraživanja u oblasti biodiverziteta, povećati površine zaštićenih područja i obezbijediti održivo upravljanje zaštićenim područjima. Važno je minimizirati rizik po ljudsko zdravlje, biodiverzitet, prirodno i graditeljsko naslijeđe, te osigurati i unaprijediti održivi sistem upravljanja i racionalnog korištenja prostora. Mjera doprinosi i podizanju opće svijesti, posebice lokalne zajednice, o vrijednostima biološke raznolikosti i koracima koji se mogu poduzeti da se ista očuva i održivo koristi. Bitno je smanjiti direktne pritiske na biološku raznolikost i promovirati održivu upotrebu prirodnih resursa u industriji i poljoprivredi (uspostava sistema monitoringa pesticida, fertilizatora i plodnosti tla, razvijati organsku proizvodnju i sl.). Neophodno je eliminisati poticaje i subvencije koji su štetni za geološku i biološku raznolikost, te uticati na skrivene uzroke gubitka biološke raznolikosti pozicioniranjem biološke raznolikosti u odgovarajuće politike.